Kohm et ihm domohls noch wie en Weltreis vüür
Wenn er Punkt sechs Sonndaachohvends
Met der Strooßebahn, eez nohm Südbahnhoff fuhr
Met singer Täsch voll Klamotte
Für die nähxte veezehn Daach un dä Träne
Die ze waade hatte, bess se nahx russdurfte
Do wohr en Hääd kleine Männer
En dämm wieße Huus, dat he ahm Waldrand steht
Et klaff noch manch offene Wund
En der Seel vun manchem Jung
Die och die Zick nit heilt
Die wooren hatt jedenfalls wat die Fassad betroof
Denn jed Jefühl wat dodurch kohm, woot brutal bestroof, domohls
Ahnjepass ze funktioniere
Liert mer em Wirtschaftswunderland
Disziplin un Elleboore für en Streberwelt
Un manche Kronprinz
Dä zwei Minsche noch zum Glöck jefählt
Woot he verboore
Un zum Leistungsmonster omjequält
Domohls
He ess noch vill wie et woor
Un och noh all dänne Johre, deit deef drinn noch jet wieh
Er sieht die Kirch un die Schull
Er denk en Dur un en Moll, doch spürt kein Nostalgie
Er denk ahn Blootsbrüder, Pfadfinder, ahn sing eezte Band
Er denk ahn Psychoterror un ahn sing eijene Pänz
Ahnjepass ze funktioniere
Liert mer em Wirtschaftswunderland
Disziplin un Elleboore für en Streberwelt
Un manche Kronprinz
Dä zwei Minsche noch zum Glöck jefählt
Woot he verboore
Un zum Leistungsmonster omjequält
Domohls
Kirmesliebschafte, Aachterbahn,
Feuchte Dräum, Schloofsaalnäächte voll Angs
All Erwartunge zo enttäusche
Denn er " sollt et ens besser hann! Domohls
Obwohl et nur en knappe Stund vun Kölle Kohm et ihm domohls noch wie en Weltreis vüür Wenn er Punkt sechs Sonndaachohvends Met der Strooßebahn, eez nohm Südbahnhoff fuhr Met singer Täsch voll Klamotte Für die nähxte veezehn Daach un dä Träne Die ze waade hatte, bess se nahx russdurfte Do wohr en Hääd kleine Männer En dämm wieße Huus, dat he ahm Waldrand steht Et klaff noch manch offene Wund En der Seel vun manchem Jung Die och die Zick nit heilt Die wooren hatt jedenfalls wat die Fassad betroof Denn jed Jefühl wat dodurch kohm, woot brutal bestroof, domohls Ahnjepass ze funktioniere Liert mer em Wirtschaftswunderland Disziplin un Elleboore für en Streberwelt Un manche Kronprinz Dä zwei Minsche noch zum Glöck jefählt Woot he verboore Un zum Leistungsmonster omjequält Domohls He ess noch vill wie et woor Un och noh all dänne Johre, deit deef drinn noch jet wieh Er sieht die Kirch un die Schull Er denk en Dur un en Moll, doch spürt kein Nostalgie Er denk ahn Blootsbrüder, Pfadfinder, ahn sing eezte Band Er denk ahn Psychoterror un ahn sing eijene Pänz Ahnjepass ze funktioniere Liert mer em Wirtschaftswunderland Disziplin un Elleboore für en Streberwelt Un manche Kronprinz Dä zwei Minsche noch zum Glöck jefählt Woot he verboore Un zum Leistungsmonster omjequält Domohls Kirmesliebschafte, Aachterbahn, Feuchte Dräum, Schloofsaalnäächte voll Angs All Erwartunge zo enttäusche Denn er " sollt et ens besser hann! Domohls Explain Request ×
Lyrics taken from
/lyrics/b/bap/domohls.html