Ang mundong to dahil sa bigat ng aking pasanin
Mga problema ko na kayong na kakaramdam
Mga pangarap ko na kayong na kakaalam
Kayo ang aking gabay kaya hindi bumigay
Mga sama ng loob na dinadaan sa tagay
Kayo ang nag palakas ng loob upang kumasa
Hindi nyo ko pinabayaan na akoy mag isa
Sa hirap man o sarap o meron man o salat
Nag aambagan lahat walang wallet sa balat
At kung anong nakalapag ay pinagtsatsagaan
Problema man na kay bigat inyong pinapagaan
Di ko malilimutan
Kaibigan na pinag samahan
Mga bagay na nangyari lungkot man o ngiti
Mga ginto kong sandali...
Hindi ko na mabilang kulang ilang beses lumapet
At sa bihin ang problema na aking sinapet
Lagi kayong nasaking tabi at handang tumulong
Mula sa aking pagsikat hangang saking pag gulong
Mga tawanan na bumabakas sa bawat ngiti
Na pumapawi sa lahat dinanas kong hikbe
Sumasaya ang sanadale kapag nag bibiruan
At kung sino ang mag kakaso ay walang turuan
Pakikitungo ng bawat isa lage ay pantay
San man lugar magkakasama at magkakaakbay
Sana walang bumigay sa ating pag lalakbay
Mapapasakamay din natin ang mga tagumpay
Ito ay simpleng kanta na aking na isulat
Upang iparating ko ang aking pasasalamat
Sampu ng ating samahan at mga kabilang
At ilang kaibigan ko na naging magulang
Kayo ang nag mulat ng aking mata upang makita
Na masaya parin tayo kahit walang kinita
Sa kagustuhang umunlad sabay sabay nangarap
Na balang araw makamit at atin tong mahanap
Na kahit na ang isa satin ay makatalisod
Para tumatag ang samahan at mataguyod
Dahil pagsikat ng isa ay pag angat ng lahat
Kasi yaan ang dahilan kung bat tayo nag susulat
Wala na tayong iwanan pre hanggang sa hule
Sabay sabay natin tapusin ang mga nangape
Akoy inyong kakampe kayo naman aking sandalan
Ang pagsasamahan natin tunay ay pang matagalan
Andyan kayo sa panahon gusto ko ng lisanin Ang mundong to dahil sa bigat ng aking pasanin Mga problema ko na kayong na kakaramdam Mga pangarap ko na kayong na kakaalam Kayo ang aking gabay kaya hindi bumigay Mga sama ng loob na dinadaan sa tagay Kayo ang nag palakas ng loob upang kumasa Hindi nyo ko pinabayaan na akoy mag isa Sa hirap man o sarap o meron man o salat Nag aambagan lahat walang wallet sa balat At kung anong nakalapag ay pinagtsatsagaan Problema man na kay bigat inyong pinapagaan Di ko malilimutan Kaibigan na pinag samahan Mga bagay na nangyari lungkot man o ngiti Mga ginto kong sandali... Hindi ko na mabilang kulang ilang beses lumapet At sa bihin ang problema na aking sinapet Lagi kayong nasaking tabi at handang tumulong Mula sa aking pagsikat hangang saking pag gulong Mga tawanan na bumabakas sa bawat ngiti Na pumapawi sa lahat dinanas kong hikbe Sumasaya ang sanadale kapag nag bibiruan At kung sino ang mag kakaso ay walang turuan Pakikitungo ng bawat isa lage ay pantay San man lugar magkakasama at magkakaakbay Sana walang bumigay sa ating pag lalakbay Mapapasakamay din natin ang mga tagumpay Ito ay simpleng kanta na aking na isulat Upang iparating ko ang aking pasasalamat Sampu ng ating samahan at mga kabilang At ilang kaibigan ko na naging magulang Kayo ang nag mulat ng aking mata upang makita Na masaya parin tayo kahit walang kinita Sa kagustuhang umunlad sabay sabay nangarap Na balang araw makamit at atin tong mahanap Na kahit na ang isa satin ay makatalisod Para tumatag ang samahan at mataguyod Dahil pagsikat ng isa ay pag angat ng lahat Kasi yaan ang dahilan kung bat tayo nag susulat Wala na tayong iwanan pre hanggang sa hule Sabay sabay natin tapusin ang mga nangape Akoy inyong kakampe kayo naman aking sandalan Ang pagsasamahan natin tunay ay pang matagalan Explain Request ×
Lyrics taken from
/lyrics/m/mike_kosa/kabatak.html
