De stad rekt zich uit en ze gaapt zonder gêne
Met een ochtendhumeur en een kop vol migraine
Ze vloekt als een beest en ze spuugt in de Seine
Een smerig oud wijf, Parijs.
Ze komt overeind in haar stinkende kleren
Met de pest in haar lijf en haar voeten vol zweren
Ze trekt een grimas om de pijn te maskeren
Want flink is ze wel, Parijs.
En dan wekt ze haar kinderen, de mannen, de vrouwen
Die wel bij haar wonen maar niet van haar houden
Die hard en gehaaid zijn, nooit te vertrouwen.
Precies zoals zij, Parijs
En waarheen wij ook swerven, in naam van de koning,
We keren terug naar die eeuwige woning
Waar het leven zo hard is, maar zoeter dan honing,
Want zij is de baas, Parijs.
Volk:
Parijs, Parijs, Parijs, Parijs
Alles draait hier door dag en nacht
Parijs, Parijs, Parijs, Parijs
Altijd weer anders dan je dacht
Constance:
Daar is de dag, en bestaat er iets mooiers
Dan zonlicht op hoeren en priesters en pooiers
Op dieven en kooplui, soldaten en schooiers
Op liefde en leed, Parijs.
Vrouwen:
In de kroegen op de kaaie, staat de stad in lichter laaie
En we grijpen en we graaien, en we zuipen en we naaien
En we stelen en we snaaien, en we lachen naar de haaien
Volk:
Parijs, Parijs, Parijs, Parijs
Alles draait hier door dag en nacht
Parijs, Parijs, Parijs, Parijs
Altijd weer anders dan je dacht
Vrouwen:
Die stad van je hart, zou je nooit willen ruilen
Want je mag bij haar schreeuwen en lachen en huilen
Ze opent haar armen en daar mag je schuilen
Zij kent je verdriet, Parijs
Volk:
Dan pakt ze je beet en dan ben je verloren
Want ze fluistert je naam, en ze hijgt in je oren
En je sterft in haar armen, en je wordt weer geboren
What heb je haar lief, Parijs
Volk:
Parijs, Parijs, Parijs, Parijs
Alles draait hier door dag en nacht
Parijs, Parijs, Parijs, Parijs
Altijd weer anders dan je dacht
Parijs, Parijs, Parijs, Parijs
Parijs, Parijs, Parijs (x4)
D'artagnan:
Nog maar net in Parijs, en nu al 3 vrienden
3 musketiers: De stad rekt zich uit en ze gaapt zonder gêne Met een ochtendhumeur en een kop vol migraine Ze vloekt als een beest en ze spuugt in de Seine Een smerig oud wijf, Parijs. Ze komt overeind in haar stinkende kleren Met de pest in haar lijf en haar voeten vol zweren Ze trekt een grimas om de pijn te maskeren Want flink is ze wel, Parijs. En dan wekt ze haar kinderen, de mannen, de vrouwen Die wel bij haar wonen maar niet van haar houden Die hard en gehaaid zijn, nooit te vertrouwen. Precies zoals zij, Parijs En waarheen wij ook swerven, in naam van de koning, We keren terug naar die eeuwige woning Waar het leven zo hard is, maar zoeter dan honing, Want zij is de baas, Parijs. Volk: Parijs, Parijs, Parijs, Parijs Alles draait hier door dag en nacht Parijs, Parijs, Parijs, Parijs Altijd weer anders dan je dacht Constance: Daar is de dag, en bestaat er iets mooiers Dan zonlicht op hoeren en priesters en pooiers Op dieven en kooplui, soldaten en schooiers Op liefde en leed, Parijs. Vrouwen: In de kroegen op de kaaie, staat de stad in lichter laaie En we grijpen en we graaien, en we zuipen en we naaien En we stelen en we snaaien, en we lachen naar de haaien Volk: Parijs, Parijs, Parijs, Parijs Alles draait hier door dag en nacht Parijs, Parijs, Parijs, Parijs Altijd weer anders dan je dacht Vrouwen: Die stad van je hart, zou je nooit willen ruilen Want je mag bij haar schreeuwen en lachen en huilen Ze opent haar armen en daar mag je schuilen Zij kent je verdriet, Parijs Volk: Dan pakt ze je beet en dan ben je verloren Want ze fluistert je naam, en ze hijgt in je oren En je sterft in haar armen, en je wordt weer geboren What heb je haar lief, Parijs Volk: Parijs, Parijs, Parijs, Parijs Alles draait hier door dag en nacht Parijs, Parijs, Parijs, Parijs Altijd weer anders dan je dacht Parijs, Parijs, Parijs, Parijs Parijs, Parijs, Parijs (x4) D'artagnan: Nog maar net in Parijs, en nu al 3 vrienden Explain Request ×
Lyrics taken from
/lyrics/0-9/3_musketiers/parijs.html
